In ‘Kairos, een nieuwe bevlogenheid’ maakt filosofe Joke Hermsen een onderscheid tussen twee soorten tijd, een begrip dat vooral in zijn meetbare vorm -de kloktijd- gekend is. Het andere, onmeetbare en soms grillige gezicht van de tijd, geïncarneerd door Kairos, de goddelijke zoon van Zeus, zijn we vergeten.

De tijd die we kennen lijkt weinig meer dan een economische factor, een pad als een strakke lijn vol ijkpunten en doelen. De tijd die we veronachtzamen is de tijd die we nemen om hem vervolgens te vergeten, te verliezen, te delen, te omarmen en gul weg te geven.