November – december 2020

‘We tell ourselves stories in order to live.’ (Joan ­Didion) De oogst van deze maanden is een paar quotes, een video, 25 eiken mannen, de kunst van het niets-doen, een classic van Massive Attack en een lijstje ‘now playing’.

NO COMMENT / Twee quotes

“Aan de rand zijn de dingen vaak vrijer, niet zo strak geknipt, daar kan er mos tussen de stenen groeien. Daar kunnen we als mens veel van leren.” (Philippe Van Cauteren)

“Probeer eens een tijdlang gewoon bij de pakken te blijven zitten.” (Wim Helsen stelt voor om niet krampachtig naar een uitweg te zoeken, maar de boel soms gewoon de boel te laten)

BEELD

WOORD

“Een boekhandelaar verkoopt gebundelde hoop en voorgedrukte ontsnappingsroutes, gebrocheerde wijsheid, informatie in pocketformaat en humor op snee, zelfbevestiging met leeslint, medeleven op bijbel­papier, controverse in hoofdstukken, opwinding tussen schutbladen – dingen die je hard nodig hebt om elke crisis te overleven. Boeken zijn werelden zonder social distancing, of net mét, als het dat is waar je zin in hebt. Je hoeft geen afstand te nemen van personages, als je dat niet wilt. In boeken vind je een andere wereld, een betere of een boze. Met boeken reconstrueer je een verleden, krijg je zicht op het heden of bouw je een toekomst. Wat vind je er niet?
Dat zouden we zonder boeken zijn: schallend koper of een rinkelende cimbaal.”
(Peter Jacobs in Nooit gedacht dat … boekhandelaar een essentieel beroep zou zijn)

Boekhandelaar Steven Van Ammel : “De boekhandel is meer dan de plek waar je met jezelf afspreekt tijd te nemen om te lezen, de boekhandel is ook de plek waar je naartoe komt als het iets meer mag zijn dan leeg entertainment. Van wereldburgers werden we dit jaar tot burgers zonder wereld. Wanneer alle vluchten gecanceld zijn, alle menselijke contacten tot een minimum worden herleid en zelfs de meest hardnekkige bingewatcher de series beu wordt, is daar altijd het boek: onze trouwste vriend en het beste verweer tegen eenzaamheid en wanhoop. Ik hoef maar een hand uit te steken naar een boekenplank en ik vind er een mens om mee in gesprek te gaan.” (En toen werd het boek ‘essentieel’)

NO COMMENT / Tijd

Over the past few years, we’ve seen a number of books on the various Scandinavian approaches to doing nothing. We’ve read about hygge, the Danish art of doing nothing; niksen, the Dutch art of doing nothing, and of course lykke, the Norwegian art of doing nothing. Now, not to be outdone, the Balkans are getting in on the act. The latest trend is aylyak, the Bulgarian art of doing nothing.

I was alerted to aylyak earlier this week by my correspondent Bernard Marszalek of Berkeley, California.  He says that aylyak is a tradition associated with the Bulgarian city of Plovdiv. The word is derived from a Turkish word meaning “idleness” but its meaning today is a little closer to “unhurried conviviality”. And while hygge, lykke and niksen are about staying with a blanket and a wood-burning stove, aylyak is all about hanging out in the city.

BBC reporter Will Buckingham reckons the concept is something like the French notion of the flâneur, the city-wanderer. While wandering round Plovdiv this month, he asked Bulgarian actor, director and mime artist Plamen Radev Georgiev to define the concept: “It was tied in with social status, with a kind of dandyish wandering the streets with nothing to do. And, on a deeper level – Georgiev called this ‘Zen aylyak‘ – it was to do with freedom of the soul. ‘Aylyak means that you can be engaged with the difficulties of life, but you remain safe from all life’s problems,’ he said.”

– Tom Hodgkinson in The Idler

BEELD / Land art / (coverbeeld)

De eiken mannen van de Franse kunstenaar Patrice Liron zijn geen helden. Ze proberen gewoon op te staan, proberen te ademen. Blootgesteld aan het licht en de tijd tonen ze een naaktheid en kwetsbaarheid die hun zoektocht naar onderdak onderstreept. “Sans refuge ou nus comme un ver” is een assemblage van 25 eikenhouten planken, waarvan de meeste afkomstig zijn uit een oud Bordeaux wijnvat.

KLANK

De video mag dan niet fantastisch zijn, de muziek is dat des te meer. Massive Attack heeft een lange reeks prachtige nummers neergezet en dit is er eentje van. ‘Paradise Circus’ van de plaat ‘Heligoland’. Het was de vijfde plaat van Massive Attack en verscheen in 2010, zeven jaar na de vorige plaat en bijna twintig jaar na debuutplaat ‘Blue Lines’. Een van de uitschieters is zonder twijfel ‘Paradise Circus” met de dubby baslijn, de strijkers, de piano, het handgeklap en de wonderlijke stem van Hope Sandoval die samensmelten tot een betoverend geheel.

KLANK / Now playing

(Liv).e: I been livin — Georgia Anne Muldrow as Jyoti: This walk — Noname: Room 25 (album, hiphop/rap) — Sault: Untitled (Rise) (alt soul) — Okkyung Lee: Facing your shadows (cello) — Combo Lulo: Atlantico — Hollie Cook: Superstar b/w Superdub (reggae) — L’Entourloup: Dreader than Dread ft Skarra Mucci (reggae) — Mental Abstrato: Mimo feat. Tássia Reis — Gary Bartz and Maisha — Akua Naru: The Journey Aflame — Melanie Charles: Be on my side — Mounika: I need space (mini-album) — Anthony Joseph: Caribbean Roots — Tomeka Reid: Hairy Who & The Chicago Imagists — Burnt Friedman: Can’t Cool (cd) — Moses Boyd ft Joe Armon-Jones: 2 Far Gone (jazz) — Alabaster DePlume: To Cy & Lee: Instrumentals Vol.1 —

En verder