De oogst van deze maand: een quote, kinderen op straat, een simpel recept, een pleidooi voor meer natuur en minder smetvrees, een boek over bomen, een stukje land art, een groene kahedraal en een heleboel muziek om nog te beluisteren.

Lijf

“I am not sure that I can touch someone as I used to – frivolously. After a certain age sex can never be casual. To lay your hand on another’s body, or to put your mouth against another’s – what a commitment that is!”
– Hanif Kureishi, “Intimacy”

KLANK

Check muziek — Avram Fefer Quartet: Testament (“prima jaz die nooit verveelt”) — Steven De Bruyn: The eternal perhaps — Lyenn: Adrift — Ambrose Akinmusire: On the tender spot of every calloused moment (“jazz die soms op het randje van de avantgarde balanceert, soms hyperkinetisch, soms poëtisch”) — Keleketla: Keleketla (Coldcut plus een keur aan vocalisten en muzikanten uit alle werelddelen. “Wat een trip!”) — David Gilmore: From here to here (“Vooral veel rechttoe rechtaan jazz”) — Nduduzo Makhathini: Modes of communication (pianist, lid van Shabaka Hutchings’ Ancestors, brengt bezwerende jazz. “Een ontdekking.”) — ZaraMcFarlane: Songs of an unknown tongue (een jazztrip “heel persoonlijk maar niet altijd even toegankelijk”) — Immanuel Wilkins: Omega (“een bijwijlen verbluffend debuut” Blue Note) —

NO COMMENT / PUBLIEKE RUIMTE

Loopt het kind op de weg of loopt de weg door zijn speelruimte?
Goed links en rechts kijken. Niet zomaar de weg op rennen. Niet op de parkeerplaatsen spelen. Sinds de komst van de auto is de openbare ruimte steeds gevaarlijker geworden. En dus is het logisch dat we kinderen al op de basisschool inprenten om buitenshuis uit hun doppen te kijken. Maar de boodschap die we ze daarbij impliciet meegeven is: de straat is niet van jou. En daarmee leiden we de aandacht af van het daadwerkelijke probleem: de steeds snellere machines die we rond laten rijden in de directe leef- en speelomgeving van jonge kinderen.

AAN TAFEL

Poulet au citron

“(…) een sappige borst en bil van de kip liggen in een energieke mix van gekonfijte citroen, venkel, kurkuma en olijven, met daarnaast in de schil gebakken aardappeltjes van een goed ras. Eenvoudig en huiselijk, maar met prima ingrediënten en alle smaken mooi in balans.”
Poulet au citron

NO COMMENT / PUBLIEKE RUIMTE

Architect – stedenbouwkundige Eva Heurts:

“In heel Vlaanderen is men bezig om in dorpen grootschalige woonblokken te zetten die daar helemaal niet passen. Het pleidooi van voormalig bouwmeester Leo Van Broeck voor kernverdichting wordt misbruikt, want uiteraard moet er gekeken worden naar de context. Een stad is iets anders dan een dorp, en elk dorp verschilt. Kernversterking moet ­passen in de geschiedenis, de identiteit van het dorp. Het is een middel om de open ruimte te vrijwaren, geen doel op zich. Dat wordt soms vergeten.”

“In Vlaanderen is de band met de natuur doorgesneden. Neem nu de natuurlijke bouwmaterialen, zoals hout, stro en leem: we staan daar heel huiverachtig tegenover. Ik begrijp dat niet zo goed, want in Wallonië gaat dat wel vlot, zoals ook de biologische landbouw daar sneller vooruitgaat. Zit dat in onze cultuur? Wanneer je in het ­buitenland reist, valt toch snel op dat alles daar veel groener is. Ik heb het dan over parken, voortuinen, daken. De Vlaming wil dat alles er netjes bij ligt, dat de stoep goed geveegd is. Hij lijdt aan smetvrees. Overal zie je kale grasperken, waar de biodiversiteit tot nul herleid is. Er is een grote ­systeemverandering nodig.”

KLANK

Check muziek — Radio String Quartet: Echoes / Lullaby for Pauli (both songs from the album “In Between Silence” Jazzland Recordings 2017)  —  Hector Zazou: Cine Citta : Gare Centrale (from “Géographies“ Crammed, Made To Measure vol.5)  —  Ennio Morricone: Un Uomo A Meta – Accettare, Comprendere, Questo Il Senso, Il Segreto (GDM Music 0194392)  —  Ennio Morricone, arr. John Zorn: Poverty (Once Upon A Time In America) (from “John Zorn Plays The Music Of Ennio Morricone” Nonesuch 1986)  —  Fred Frith: Once Upon a Time in Anatolia (For Ennio Morricone) (from “Eye To Ear III” Tzadik 2010)

WOORD

Check boeken — Valerie Trouet: Wat bomen ons vertellen

“Ik geloof bovenal in de verbeelding. En in chaos, de paradox. Niets is wat het lijkt. Het leven is geen algoritme. Het is functionerende wanorde. We doen maar wat. Trial and error.“
– schrijver Mustafa Kör in De Standaard

BEELD / Land art

Een gotisch kerkgebouw waarvan het grondplan uitgestippeld is door hoge bomen, in 1987 aangeplant met 178 populieren. Het grondplan is dat van de kathedraal van Reims, hoogtepunt van de gotische architectuur. De ribben van de kruisgewelven zijn in beton aangegeven op de grond, schelpencirkels rond de bomen verwijzen naar de zee die hier ruim een halve eeuw geleden nog lag. Wat verderop liet Boezem een ‘contrakathedraal’ aanleggen: een ­negatiefbeeld, met het grondplan uit­gespaard in een bos.