“Ik vind tijd uitermate fascinerend. Neem de Trobrianders, een volk uit Papoea-Nieuw-Guinea. Als zij bepaalde vruchten eten, geven ze die op dag één een andere naam dan op dag twee, alsof het om een heel ander ding gaat. Enerzijds vind ik het moeilijk om me dat voor te stellen. Anderzijds ben ik ook niet dezelfde persoon als enkele jaren geleden, en voel ik me zelfs niet helemaal verantwoordelijk voor wat die persoon toen deed. Die maakte keuzes die ik nu niet meer zou maken, en dat is oké: op een gegeven moment is het allemaal zo ver weg dat het zijn relevantie gaat verliezen, dat er geen sprake meer is van dezelfde ik.”

“Ook vanuit natuurkundig perspectief vind ik tijd interessant. Als je op microniveau kijkt, gaat tijd de ene noch de andere kant op, is er geen verschil tussen vooruit en achteruit. Op macroniveau gek genoeg wel. Dan zitten we bij de wet van de toename van chaos. Is dat dan wat tijd is? Is de ‘pijl’ van de tijd eigenlijk alleen iets wat wij ervaren? Zouden we het anders ervaren als de chaos afnam?”

– schrijver Richard Osinga in DSL, 27 januari 2024