De oogst van deze maand bestaat uit slentertijd, een flinke scheut jazz, een bos dat op zich laat wachten, verbeelding in Horebeke en een paar kleine herinneringen.
Neem voldoende slentertijd
Ga de natuur in en kijk, ruik, voel. Doe één ding per keer, maar met volle aandacht. Ga al eens liggen en doe even niks. Vertraag. Het is de levensles met de meeste kleuren en vormen. De te hoge snelheid van de maatschappij is vaak de aanleiding. Maar ook creativiteit heeft nood aan stilte en traagheid. Pas als ze tijd krijgt, komt ze los. Auteur Elvis Peeters roemt daarom de kunst van het lanterfanten, en ook regisseur Dorothée van den Berghe zegt het prachtig: ‘Gun jezelf voldoende slentertijd.’
(Ines Minten blikt terug op tien jaar rubriek ‘De vijf levenslessen’. Slentertijd is levensles 6)
KLANK
(De Standaard jazz)
Jameszoo / Blind (“een mix van electronica, jazz en oneindig veel bizarre geluiden, waarbij ook soms lange stiltes”)
Cécile McLorin Salvant / Ghost song (“de meest authentieke jazzzangeres van haar generatie zocht en vond nieuwe klankkleuren”)
Binker Golding / Dream like a dogwood wild boy (“een mix van americana, blues, rock en heel veel jazz”)
Nduduzo Makhathini / In the spirit of Ntu (“het pianospel van Nduduzo doet erg aan McCoy Tyner denken en de Zuid-Afrikaan voegt daar elementen uit zijn eigen cultuur aan toe tot een soort ‘wereldjazz’”)
Immanuel Wilkins / The 7th hand (“op zijn 24ste is de Amerikaanse altsaxofonist al aan zijn tweede meesterwerkje toe”)
- interview Karen Willems – Van majorettekorps tot punkjazzband – Als ze helemaal alleen achter haar drumstel optreedt, durft Karen Willems zich kwetsbaar op te stellen. Met haar band erbij, haalt ze net erg fors uit. ‘Het is van groot belang om je publiek iets te brengen dat het nog niet kent.’
Recensies
- Esbjörn Svensson speelt solo vanuit het hiernamaals – Esbjörn Svensson heeft nooit helemaal in zijn eentje opgetreden. Toch verschijnt veertien jaar na zijn dood zijn allereerste solopianoplaat.
Esbjörn Svensson: Home.S. (Act records) - Jazz is géén mannenclub – “Van de 400 partituren van jazzklassiekers die het gereputeerde The real book bevat, is er welgeteld één geschreven door een vrouw. Die schande wil de Amerikaanse drumster Terri Lyne Carrington uitwissen met een nieuw boek vol vrouwelijke componisten. Deze eerste selectie resulteert in uitstekende, diverse jazz.”
Terri Lyne Carrington: New standards vol. 1 (Candid) - Breekbare singer-songwriterjazz –
Linda Fredriksson omschrijft Juniper als een ‘singer-songwriteralbum uitgevoerd door een jazzband’. Het leidt tot een vorm van breekbare jazz, zeker als Fredriksson altsax speelt, maar zelfs op de ruwere baritonsax klinkt die vooral bedaard – met hier en daar een spaarzame uitbarsting.
Linda Fredriksson: Juniper (We Jazz) - Jazz die bij deze tijden past – Met livemateriaal uit vier concerten en opnames in vijf studio’s knutselde Makaya McCraven deze fijne plaat in elkaar. De drummer uit Chicago staat voor pakkende, vaak dwarse ritmes, met verwijzingen naar hiphop. Toch is dit in de eerste plaats jazz, ook al dankzij de medewerking van boeiende figuren als Jeff Parker (gitaar), Marquis Hill (trompet) en Brandee Younger, die met haar harp de muziek een spirituele dimensie geeft.
Makaya McCraven: In these times (International Anthem) - De kracht van broosheid – Onder zijn alias Alabaster DePlume creëert de Britse klankkunstenaar (en dichter en activist) Angus Fairbairn een heel eigen universum, ergens tussen spirituele jazz, spoken word en helende folk. Zijn muziek houdt hij puur en onbevangen door te vertrekken vanuit improvisatie, die hij daarna boetseert tot songs. Soms denk je aan Ethio-jazz, dan aan de kosmische klankwatervallen van Alice Coltrane. Af en toe poken drum en bas zachtjes het vuur op. Prachtplaat.
Alabaster Deplume: Gold (International Anthem) - Straffe funk-jazz uit laatste bloeiperiode – Na zijn befaamde vijfjarige sabbatical kwam Miles Davis begin jaren 80 weer boven water met zwaar elektrische funk-jazz. Op de eerste twee cd’s hoort u hoe de band in de studio allerlei zaken uitprobeert, inclusief covers van popnummers. Hij omringde zich zoals altijd met boeiende muzikanten, zoals bassisten Marcus Miller en Darryl Jones (later in dienst van The Rolling Stones) en drummer Al Foster. Maar het zijn de gitaristen die de show stelen: Mike Stern, uiteraard, maar ook John McLaughlin kwam nog eens meedoen. De derde cd is evenwel de beste: een liveopname uit Montreal, juli 1983, waarop de toen 31-jarige John Scofield al zijn duivels ontbindt. Straf.
Miles Davis: The bootleg series, vol. 7. That’s what happened 1982-1985 (Sony)
Ear to the Ground #4 @ De Bijloke met o.m.
- DS recensie Kort maar krachtig
- nieuw muzikaal project Blind IO van drummer Teun Verbruggen met de experimentele slagwerkster, elektronica-pionier Ikue Mori, jazzsaxofoniste Ingrid Laubrock en pianofenomeen Bram De Looze. (…) “een langgerekt spervuur van nu eens etherisch lichte, dan weer volronde maar altijd welgemikte tonen”
- Laniakea, trio met Jeroen Van Herzele (sax, synth), Jozef Dumoulin (toetsen) en Nicolas Chkifi (drums) “(…) genoemd naar de supercluster waarvan het Melkwegstelsel deel uitmaakt, en ook de klankkleur van hun imposante improvisaties had iets buitenaards”
NO COMMENT
- Klimaat zet turbo op de metamorfose van steden
Om steden leefbaar te houden in een opwarmend klimaat, moeten ze van grijs evolueren naar groen en blauw. Die gedaantewisseling wordt straat na straat uitgerold. Een heftig, maar weergaloos proces. ‘Het zal lijken alsof je met vakantie bent in je eigen stad.’ - Grote plannen Zwijnaards bos na vier jaar nog op lange baan
Een 42 hectare groot bos in Zwijnaarde werd vier jaar geleden aangekocht door de Vlaamse regering, maar we kunnen er nog altijd niet wandelen. Er zitten bommen uit de Tweede Wereldoorlog in de grond, en die vinden en ontmantelen kost (veel) tijd. De ambitieuze plannen voor het domein worden op de lange baan geschoven. - Huzarenstuk om platanen van tien ton te verhuizen
Twee grote platanen van dertig jaar oud en tien ton zwaar dreigden in Gent gekapt te worden om plaats te maken voor nieuwe appartementen. Maar na protest van het Gentse Milieufront stemde de bouwpromotor Besix Red ermee in om de bomen uit te graven en op een nieuwe plaats te herplanten. Een heikele klus die een jaar voorbereiding vergde. [VIDEO]
COULEUR TROP LOCALE / BEELD / EXPO
Kunstenaar Patrick Van Caeckenbergh wekt dorp tot leven in foto’s, maquettes en souvenirs.
En het dorp bleef niet duren
Patrick Van Caeckenbergh, kunstenaar, bricoleur en kamergeleerde- op-pantoffels, woonde twintig jaar in een uithoek van de Vlaamse Ardennen. Hij werd er deelgenoot van het kwijnende dorpsleven, maar in één beweging liet hij er ook de adem van de verbeelding door waaien.
Patrick Van Caeckenbergh, ‘Fragile’ – Parcum, Leuven tot 26/2/2023
EN VERDER …
Winterfeest met Makersmarkt @ Villa Anamma (Sint-Amandsberg) met o.m. Ella Vandenbussche beeldend werk en vormgeving (www.ellavandenbussche.be, @ellavandenbussche), E L V A curated objects vintagewinkel (@elvaobjects), Dirk Devreese handcrafted leather (leerambacht.be, @leerambacht). *** Expo Joan Miro (BAM), café Copenhagen (op de markt) en restaurant La Vache à Carreaux (Rue de Nimy) @ Mons.
Alles wat je denkt,
alles wat je denkt, is waar.
Kom maar.
(Bram Vermeulen)