Exter tussentijd

Juni – juli 2022

De oogst van deze maand bestaat uit verveling, de kwetsbaarste plek van Europa, Sons of Kemet en een reeks links.

Het is bijna vakantie: we dromen van niksen, maar zodra we die rust hebben, kunnen we er niet mee om. Hoe komt het dat we ons niet durven te vervelen? Even niets doen is nochtans goed voor ons brein en welzijn.
Yes, ik verveel mij!

Deltawerk //

Deltawerk // van RAAAF en Atelier de Lyon, Waterloopbos. Marknesse, Nederland.
Is kunst bedoeld voor de eeuwigheid? Het kolossale Deltawerk // in het Nederlandse Waterloopbos toont op indrukwekkende wijze aan van niet. En hoe zit het eigenlijk met de eeuwigheidswaarde van de mens?
Rustig en toch verontrustend

Klank / Jazz

Sons of Kemet blaast iedereen omver. De meest opwindende fanfare van het noordelijke halfrond, met Shabaka Hutchings als wervelende frontman, speelt deze zomer haar laatste Belgische show op Pukkelpop. Maar eerst blies ze al even de Ancienne Belgique omver.

Archie Shepp brengt Gent Jazz in vervoering – Met een aangrijpend en hartverscheurend mooi concert pakte tenorsax-legende Archie Shepp de festivaltent in. Samen met pianist Jason Moran maakte hij indruk op Gent Jazz.

cd – David Murray, Seriana promethea (DS review). Op dit nieuwe album excelleert David Murray op de altijd weerbarstige basklarinet. Op tenorsax gaat hij vurig tekeer in ‘Necktar’. De avant-gardist bracht al meer dan honderd platen uit, en deze nieuwe is zeker geen overbodige toevoeging. (Intakt Records)

Beeld / Francis Alÿs

Psychotherapeut An Waterschoot over When faith moves mountains: “Met de hulp van 800 studenten probeerde Alÿs in 2002 een zandduin in Lima, in Peru tien centimeter te verzetten. In de film die van de vier uur durende performance is gemaakt, vertelden de jongeren hoe bijzonder ze die schijnbare absurde actie vonden. Hun bevlogen blik zal ik nooit vergeten. Alÿs toont hoe sterk een collectief kan zijn, zo sterk dat je zelfs een berg kan verzetten. Dat vind ik hoopvol.”
“De metafoor van de Sisyphusarbeid komt vaak terug bij Alÿs. Ook in de video The rehearsal (2004) zie je hoe een oude Volkswagen-kever een steile heuvel in een woonwijk oprijdt om er net voor de top telkens weer af te glijden. Het doet me denken aan wat Camus schreef: op het moment dat Sisyphus naar beneden wandelt, kunnen we ervan uitgaan dat hij gelukkig is.”

De wereld op kinderhoogte – Het gejoel klinkt oorverdovend, het speelplezier oogt aanstekelijk. Voor de Biënnale van Venetië maakte Francis Alÿs nieuwe afleveringen van zijn Children’s games. Kinderen, toont hij, blijven samen plezier maken op straat. Ook in probleemzones.

Braakland

‘Er komt telkens weer braakland vrij en het verdwijnt ook telkens weer. Ik vind het interessant om daarin te werken: even een ruimte waar je iets nieuws en experimenteels kunt doen, en dan mag dat weer weg. En dan kan er weer iets anders gebeuren.’
Community artist Sara Dandois is een artistieke nomade die braakland tot leven wil brengen en er een gemeenschap rond bouwen, om dan weer verder te trekken naar een volgende site.

No comment

De kwetsbaarste plek van Europa – Johan de Boose bezocht enkele jaren geleden de kloof van Suwałki, de corridor die Wit-Rusland, Litouwen, Polen en de Russische exclave Kaliningrad verbindt. Je kon toen in de verte de rupsbanden al horen. Maar hij kwam er ook terecht in ‘Borderland’.

Het landhuis van dichters, Kantianen en kosmopolieten op de Pools-Litouwse grens heet Borderland, en iedereen die de Europese gedachte genegen is kan er terecht. Het is een idealistisch bolwerk, opgetrokken van poëzie en humanisme, bestemd om de stormram van de politiek ­tegen te houden. Daar geloven wij namelijk in, al is het almaar minder.

‘Het woord “borderland”’, zegt ­auteur en initiatiefnemer Krzysztof Czyzewski, ‘wordt meestal gebruikt om een landstrook aan te duiden die het ene territorium van het andere scheidt. Maar dat is niet onze definitie. Borderland is niet zomaar een plaats in Europa, maar een ethische vrijplaats, een plek van de traditie. Een bewoner van borderland stond in het verleden bekend als tolerant, ­empathisch, van gemengde afkomst, voorzichtig patriottisch, immuun voor nationalistische fobieën, meertalig, nieuwsgierig, open en tegelijk gehecht aan zijn thuis. Zo was het ­leven vroeger, maar later werd alle openheid genegeerd, vergeten of ­uitgeroeid. Dit huis moet de plaats zijn van een wedergeboorte.’

De corridor van Suwalki: de achilleshiel van Europa

En verder …