“Nick [Cave] weet hoe je een song laat atomiseren. Een gasvormig iets, met vrije partikels, die niet gehoorzamen aan aristotelische regels, doen stollen tot een stuk muziek met een melodie en strofen. Warren Ellis helpt hem die eenheden weer te ontrafelen. En dat is natuurlijk het soort proces dat ik goed begrijp. Ik kom niet uit de Amerikaanse rockschool, waar je opgeleerd wordt door covers te spelen en arrangementen te herhalen. Mijn “school” zijn de uitwaaierende krautrockjams van Neu! en Can, waar begin, midden en zeker het einde niet vastliggen. De laatste jaren omarm ik beide, het lineaire en het
circulaire, de structuur en de vrijheid.”
– Blixa Bargeld in De Standaard